|
Zycie oddac i dusze
Resumen en polaco de "Dar la vida y el alma"
Amelia, mlodziutka dziewczyna z bogatej rodziny, wychodzi za maz za
Carlosa, potomka arystokratycznej rodziny. Po spedzonej z nim nocy poslubnej,
budzi sie w pokoju luksusowego hotelu w Paryzu sama, a jedyna czescia
garderoby, jaka pozostawil jej maz, jest koszula nocna. Wszystko, co
mialo jakakolwiek wartosc - pieniadze, bizuteria, norki, ubrania, zniknelo.
Amelia wzywa na pomoc ojca, który zabiera ja do domu. Dziewczyna
nie chce zgodzic sie na anulowanie malzenstwa i jej zycie zaczyna przeksztalcac
sie w obsesyjne oczekiwanie na powrót meza. Cytatem umieszczonym
na poczatku powiesci jest stwierdzenie Marcela Prousta, ze prawdziwym
zyciem odkrytym, i w konsekwencji przezytym jest literatura. Opowiesc
o porzuconej przez meza Amelii stanowi rodzaj anegdoty, której
znaczenie postanawia odkryc pisarka.
Wprowadza dwóch narratorów - opisujac zdarzenia w pierwszej
i trzeciej osobie, moze rozszerzyc perspektywe poznania. Jako narratorka
krazy wokól tematu, wprowadzajac inne opowiesci, nasuwajace sie
w zwiazku z Amelia. Jako wszystkowiedzacy narrator snuje godna scenariusza
filmowego opowiesc. Stara sie dotrzec do prawdy o kobiecie, która
wbrew blaganiom ojca, radom najblizszych, obronila swój stosunek
do mezczyzny, któremu przysiegala przed Bogiem.
|
